ഉമ്മുൽ ഖുറാവിലെ മുത്ത് റസൂലല്ലെ...
ഉമ്മത്തുകൾക്കെന്നും സത്യൻ നസീബല്ലേ..(2)
ഹഖ് നിറച്ച മദീനത്തെ വെള്ളി നുജൂമലേ...
ചുണ്ടിലെ പുഞ്ചിരി മൊഞ്ചുള്ള തങ്ക നിലാവല്ലേ.....(2)
*(ഉമ്മുൽ ഖുറാവിലെ )*
നേരിൻ വെളിച്ചം കൊണ്ടനുഗ്രഹം ചൊരിഞ്ഞു.....
നേരും ഇലാഹിന്റെ വജനങ്ങളായ്....
സ്നേഹം പതഞ്ഞുളള ഹുദാകനിഞ്ഞകിലം...
ആലം കൊതിച്ചുളള വജസുകളായ്...
പുഞ്ചിരി തൂകിയ പൂവധനം പൂർണനിലാ തെളിയുമwരം...
പൂവിദളായ് പൂ ശോഭ അണിഞ്ഞിടാലായ് .....
*(ഉമ്മുൽ ഖുറാവിലെ )*
ഈമാൻ ഉറവിട്ട തെളി നിറന്നൊഴുക്കി...
ഇശലായ് ഇലാഹിന്റെ വിണ്ണിലാവേകീ.....
അലിവായ് അറിവിന്റെ മഹാ ദീപം തെളിച്ചു...
ഇരുളിൻ കരമേരിൻ പുലരി കണ്ടൂ...
.ആ തിരു റൗള അണഞ്ഞിടുവാൻ ആദി കളേറെ പറഞ്ഞിടുവാൻ
ഞാൻ ആശ നിരാശ അറിഞ്ഞിടു സുബ്ഹാനേ......
*(ഉമ്മുൽ ഖുറാവിലെ )2*
ഹഖ് നിറച്ച മദീനത്തെ വെള്ളിനുമല്ലേ.....
ചുണ്ടിലെ പുഞ്ചിരി മൊഞ്ചുളള തങ്കനിലാവല്ലേ.....2
*(ഉമമുൽ ഖുറാവിലെ )2*
ഇലൽ ഹബീബ്.....
ഫിൽ തൂമിൻദoഹീൽ2
ഇൻദാ നബീ ...
ഇജ്മാ റഹീം....ഇന്നീ നബീ...ഇസ്ഫ ഹബീ......
.യാ....റസൂലളളാ.....